Zondagmorgen ging onze penningmeester, Piet Zeeman, voortvarend aan de slag met zijn duiven. Bij de jonge duiven gingen de kleppen open. Ze waren gemiddeld net een week afgespeend en met dit mooie weer mochten ze voor de derde keer eens buiten kijken. Terwijl Piet met de oude duiven in de weer was, schoonmaken, stofzuigen en in bad. Zag hij de schimmen van wegvliegende duiven.
Dat was niet verrassend want ook een paar oude duiven hebben hun thuisbasis tussen de jongen. Nadat de duivenhokken schoon waren en Piet zijn ontbijt genuttigd had ging hij in het heerlijke zonnetje achter in de tuin zitten om de eerste schreden naar buiten van zijn jonge garde te aanschouwen. Plotseling kwam één van zijn dochters op hem af met de telefoon. Een mijnheer die ze niet kon verstaan aan de telefoon. Het bleek een Duitser te zijn. De beste man vroeg in het Duits of Piet ook de taal van zijn heimat kon spreken. Piet kon dat wel, werkend voor een internationaal bedrijf spreekt hij zijn talen wel.Toch kwam er uit Piet zijn mond niet zoveel woorden.
Totale verbijstering had van hem meester gemaakt. De beste man, wonend in de buurt van Dusseldorf, vertelde nl. dat hij een jonge duif had opgevangen. Jawel één van de kroost die Piet zojuist een aantal uren geleden had losgelaten. Totaal onmogelijk zei hij, die beesten kunnen nog geen eens vliegen. Schijnbaar was dat niet helemaal waar, want hij of zij zat toch daadwerkelijk in Dusseldorf. In nader overleg met zijn broertje hebben ze de beste man meegedeeld, dat deze duif met een duidelijke voorkeur voor de Oostenlijn bij hem mocht blijven. Hopelijk blijft deze duif deze bijzondere eigenschap behouden, dan hebben ze in Duitsland een Nederlandse topduif erbij. Conclusie is wel dat een klein piepertje beter kan vliegen dan wij soms denken, wees dus altijd alert op je jonge kroost.
Please follow and like us:
